Adverse Childhood Experiences, of jeugdtrauma's, kunnen tot op late leeftijd negatieve consequenties hebben. Ouders zouden ze zelfs kunnen doorgeven aan hun kinderen. In dit onderzoek kijken we welke invloed dit heeft op de ontwikkeling van kinderen.
Adverse Childhood Experiences (ACEs) zijn potentieel traumatische gebeurtenissen in de kindertijd. Hier kan men tot op late leeftijd veel negatieve consequenties van ondervinden. Steeds meer onderzoek wijst erop dat ouders hun levenservaring zelfs kunnen doorgeven aan hun kinderen. Zo hebben kinderen van ouders met veel trauma een hoger risico om te vroeg, of met een laag geboortegewicht, geboren te worden. Hoe levenservaringen van ouders precies worden overgedragen aan hun kinderen is nog onduidelijk. Daarom onderzoeken we in de ERACE-studie welke effecten ACEs (van ouders) kunnen hebben op de groei en ontwikkeling van het kind in de eerste 1000 dagen. Ook zijn we benieuwd of de overdracht van trauma’s kan worden geremd door positieve gebeurtenissen in het leven van de ouder.
We brengen daarom eerst in kaart welke negatieve en positieve ervaringen zich hebben voorgedaan in het leven van ouders. Daarna houden we de groei en ontwikkeling van hun kind twee jaar lang goed in de gaten en analyseren we of er een verband is tussen ouderlijke trauma’s en ontwikkelingsproblemen bij het kind. Op deze manier kunnen we ervoor zorgen dat er beter inschattingen gemaakt kunnen worden van welke kinderen risico lopen op ontwikkelingsachterstanden. In de toekomst kunnen we er zo voor zorgen dat ouderlijke ACEs geen invloed meer hebben op de toekomst van het kind. Dit zorgt voor een betere kwaliteit van leven voor ouder en kind, maar kan ook de druk op de gezondheidszorg verlichten.
Nieuwsgierig naar meer informatie over dit project? Kijk dan eens op de website van het onderzoek!
