Veel onderzoekers van de Health Campus doen een promotie onderzoek. In de afgelopen jaren zijn de onderstaande proefschriften opgeleverd.
Publicatiedatum: januari 2025
Annefrans gaat in haar proefschrift in op de implementatie van populatiegerichte zorg. Het toegankelijk en betaalbaar houden van de zorg is onmisbaar om onze zorg toekomstbestendig te maken, Population Health
Management is daarbij van belang. De praktijkgerichte tool genaamd de Population Health Management Maturity Index kan de praktijk ondersteunen in de implementatie van PHM en kan ingezet worden als wetenschappelijke
tool om kennis te verzamelen. Annefrans wijst met haar proefschrift uit dat er een basis te vinden is in de literatuur die bevestigt dat deze implementatie kan werken. Met input van experts uit het veld is de tool verder aangescherpt. Een belangrijke conclusie is dat het aanpassingsvermogen en begrip van veranderende omstandigheden en organisaties belangrijker zijn dan het volgen van een standaard vooraf uitgewerkte planning.
Publicatiedatum: oktober 2024
Martijn heeft onderzocht en aangetoond dat huisartsen veel meer bijdragen aan antibioticaresistentie dan eerder werd gedacht. Dit komt vooral door onzekerheid bij het stellen van een diagnose, de grootte van de praktijk, het
gebrek aan tijd om goed met patiënten te overleggen en de verwachting van patiënten om antibiotica te krijgen.
Om dit probleem aan te pakken, stelt Martijn drie oplossingen voor:
Publicatiedatum: september 2024
Michelle heeft samen met Haga, HMC en FSW onderzocht op welke manier een bepalende gebeurtenis in het leven van iemand kan helpen om ontvankelijker te zijn voor leefstijladvies. Teachable moments kunnen plaatsvinden na een ziekenhuisopname, na een acute gezondheidsgebeurtenis, zwangerschap of de diagnose van een chronische ziekte bij iemand zelf of een dierbare. Het onderzoeken van zowel het potentieel als de onderliggende mechanismen van levensgebeurtenissen van teachable moments is wat in dit proefschrift is gebeurd. Continue leefstijlondersteuning bieden tijdens en na levensveranderende gebeurtenissen moet als kans benut worden stelt Michelle, maar adviezen moeten wel haalbaar en empatisch zijn en afgestemd op de behoeften, context en waarden van de patient.
Publicatiedatum: september 2024
Joyce heeft onderzoek gedaan naar het actieprogramma Kansrijke Start, dat is opgezet door het RIVM om ervoor te zorgen dat ieder kind een goede start krijgt in de eerste duizend dagen van het leven. Haar onderzoek vormt de wetenschappelijke basis voor de manier waarop dit programma wordt gevolgd en beoordeeld.
Ze keek vooral naar hoe Kansrijke Start wordt uitgevoerd en hoe verschillende organisaties daarbij samenwerken. Uit haar onderzoek blijkt dat er belangrijke lessen te leren zijn. Zo is het belangrijk om een duidelijke, gezamenlijke boodschap te hebben en mensen te vinden die zich sterk maken voor het programma. Ook moet de landelijke overheid het programma ondersteunen, maar met een sterke focus op de lokale aanpak. Daarnaast is het bijhouden van gegevens uit verschillende domeinen (zowel medisch als sociaal) over een langere periode nodig om te zien of het
programma werkt.
Tot slot is het belangrijk dat er ruimte is om van ervaringen te leren en verbeteringen door te voeren tijdens de uitvoering van het programma.
Publicatiedatum: juni 2024
Thom heeft in zijn proefschrift onderzocht hoe bevolkingsonderzoeken naar kanker in Nederland beter kunnen worden. Hij keek specifiek naar de onderzoeken voor baarmoederhalskanker, borstkanker en darmkanker. Het succes van deze onderzoeken hangt af van hoeveel mensen die worden uitgenodigd, ook echt meedoen. Hoewel de cijfers nog redelijk goed zijn, doen steeds minder mensen mee en zijn er grote verschillen per regio.
Thom heeft onderzocht welke factoren een rol spelen bij de keuze om wel of niet mee te doen. Ook heeft hij gekeken naar de redenen waarom mensen besluiten deel te nemen of juist niet. Uit zijn onderzoek blijkt dat huisartsen en andere zorgverleners een belangrijke rol kunnen spelen bij die beslissing. Het is namelijk niet alleen een rationele keuze, maar wordt ook beïnvloed door andere persoonlijke en sociale factoren. Door hiermee rekening te houden,
kan voorlichting en organisatie rondom bevolkingsonderzoeken meer passend worden gemaakt.
Publicatiedatum: juni 2023
In haar proefschrift heeft Shelley-Ann onderzocht hoe risicostratificatie — het toewijzen van risicoscores aan patiënten op basis van hun profiel — gebruikt kan worden om zorg in Nederland persoonlijker en doelgerichter te maken. In andere landen wordt deze methode al succesvol toegepast om specifieke patiëntgroepen te selecteren voor passende interventies en om dure zorgvormen, zoals spoedzorg en ziekenhuisopnames, te verminderen.
Shelley-Ann laat zien dat in Nederland risicostratificatie nog nauwelijks wordt ingezet in de eerstelijnszorg, ondanks het brede bereik en de centrale rol van de huisarts. Daarom heeft ze onderzocht welk risicostratificatiemodel geschikt zou zijn voor Nederlandse huisartsenpraktijken.
In haar studie testte ze twee Amerikaanse modellen: één gericht op ziekenhuisopnames en één op hoge zorgkosten. Beide modellen presteerden goed op het gebied van onderscheidend vermogen en betrouwbaarheid. Shelley-Ann paste de modellen aan voor de Nederlandse situatie, waarbij ze de onderliggende voorspellers herkalibreerde. Dit verbeterde de prestaties van beide modellen binnen de Nederlandse zorgcontext.
Met haar proefschrift levert Shelley-Ann waardevolle inzichten en een belangrijke stap richting risicogestuurde eerstelijnszorg in Nederland.
Publicatiedatum: november 2022
In haar proefschrift heeft Naomi onderzocht hoe de acute zorg in Nederland beter georganiseerd en geïntegreerd kan worden. Acute zorg, zoals spoedeisende hulp, huisartsenposten, ambulancediensten, geestelijke gezondheidszorg en thuis- en ouderenzorg, staat onder zware druk. Deze druk wordt veroorzaakt door vergrijzing, personeelstekorten en het feit dat ook mensen met minder urgente klachten regelmatig gebruikmaken van deze zorg.
Naomi laat zien dat de acute zorg momenteel versnipperd is door de grote hoeveelheid betrokken organisaties. Er is te weinig onderlinge samenwerking en afstemming, wat ten koste gaat van zowel de toegankelijkheid als de kwaliteit van zorg.
In haar proefschrift pleit Naomi voor een beter geïntegreerde aanpak met als doel: de juiste zorg op de juiste plek, voor iedereen — nu én in de toekomst. Daarmee levert haar onderzoek waardevolle inzichten voor beleidsmakers, zorgprofessionals en organisaties die betrokken zijn bij het verbeteren van de acute zorg in Nederland.
Publicatiedatum: maart 2022
In haar proefschrift heeft Laura onderzocht hoe vaak voedselonzekerheid voorkomt in Nederland en wat de gevolgen zijn voor voeding en gezondheid. Voedselonzekerheid betekent dat mensen niet altijd voldoende of gezond eten kunnen verkrijgen, bijvoorbeeld door financiële beperkingen. Laura toont aan dat een aanzienlijk aantal mensen in Nederland hiermee te maken heeft, en dat dit duidelijke negatieve gevolgen heeft.
Uit haar onderzoek blijkt dat voedselonzekerheid samenhangt met overgewicht, een verminderde lichamelijke en mentale gezondheid, en een lagere kwaliteit van het eetpatroon. In het proefschrift van Laura worden ook de achterliggende factoren besproken die deze verbanden kunnen verklaren, zoals demografische en leefstijlkenmerken, psychosociale omstandigheden en de rol van de voedselomgeving waarin mensen leven.
Daarnaast heeft Laura verdiepend onderzoek gedaan naar de beleving van gezonde voeding onder mensen die risico lopen op voedselonzekerheid. Ze beschrijft in haar proefschrift welke behoeften, opvattingen en barrières deze mensen ervaren bij het streven naar een gezonder eetpatroon. Dit biedt aanknopingspunten voor mogelijke interventies die beter aansluiten bij de belevingswereld van deze groepen.
Laura concludeert dat voedselonzekerheid in Nederland serieuzer genomen moet worden. In haar proefschrift doet zij aanbevelingen voor brede en gerichte interventies op populatie- en risicogroepniveau. Ook benadrukt ze het belang van passende screeningsmethoden en maatgerichte ondersteuning om voedselonzekerheid beter te signaleren en te bestrijden.
Publicatiedatum: september 2021
In haar proefschrift heeft Sytske onderzocht hoe de zorg voor mensen met diabetes type 2 verbeterd kan worden in Nederland. Sinds 2007 bestaat hiervoor het zorggroepenmodel, waarbij huisartsen samenwerken en patiënten volgens een vast behandelprotocol volgen. Sytske heeft geëvalueerd of deze aanpak daadwerkelijk leidt tot betere gezondheidsresultaten, én wat er nodig is om zorg beter af te stemmen op de individuele patiënt.
Uit haar onderzoek blijkt dat het protocol duidelijke voordelen biedt: patiënten worden vaker gecontroleerd, en hun bloedsuikerwaarden (HbA1c) zijn gemiddeld lager, vooral bij mensen uit kwetsbare groepen. Daarnaast laat Sytske zien dat nieuwe huisartsenpraktijken binnen een jaar hetzelfde niveau behalen als ervaren praktijken, wat wijst op een leerproces binnen zorggroepen.
In haar proefschrift beschrijft Sytske ook de waarde van het loslaten van het protocol. Dit biedt ruimte voor maatwerk en het stimuleren van zelfzorg bij patiënten. Wel onderstreept ze dat succesvolle invoering van zelfmanagement aan drie belangrijke voorwaarden moet voldoen. Als deze ontbreken, dalen de patiënttevredenheid en de kwaliteit van monitoring.
Sytske sluit haar proefschrift af met concrete aanbevelingen voor de huisartsenpraktijk, gericht op het verbeteren en persoonlijker maken van diabeteszorg.